واقعیت تلخ
یادش بخیر روزی که به دانشگاه آمدم، با شور و اشتیاق خاصی شروع به درس خوندن کردم فکر میکردم دانشگاه مکان مناسبی برای یادگیری علم و دانش ، فعالیت های دانشجویی و غیره است . اما عملکرد مسئولین و اساتید دانشگاه چیز دیگری را به ما نشان می دهد. در نظام آموزشی ما ، نمره و معدل ، ملاک سنجش هر دانشجو است. اما نمرات دانشجوها واقعی است؟؟ یعنی واقعاً آن تمرات .حاصل زحمت یک ترم دانشجوست یا چیز دیگری است؟ در اینجا میخوام به شیوه نمره دادن برخی از اساتید اشاره کنم
برخی از اساتید با توجه به ظاهر دانشجو نمره میزارن
بیشتر این اساتید اصلاً تدریس نمی کنند، بلکه شجره نامه ی زندگی شخصی خود را در کلاس بیان می کنند. حال دانشجویی که در درس چنین استادی بهترین نمره رو کسب کرده ، با دانشجویی که در طول ترم درس خونده ،باید در یک سطح قرار بگیرند؟
برخی از اساتید با توجه به نسبت های فامیلی یا دوست و... نمره میزارن
این اساتید حتی اگر کسانی که با او نسبت فامیلی دارند، کمترین نمره رو بگیره... بهش بالاترین نمره کلاس رو میده
برخی از اساتید با توجه به شرایط خاصی نمره میزارن
مثلا فلان دانشجو میتونه در تسریع دریافت وام به استاد کمک کنه.... یا فلان دانشجو کارمند فلان اداره است و سفارش شده فلان همکار یا یکی از مسئولین دانشگاه است؟؟)
عدالت و انصاف
بعضی از اساتید میگن امتحان پایان ترم 12 نمره و 8 نمره کار عملی
روز امتحان پایان ترم می بینی که استاد 8 نمره ی کار عملی را به 4 نمره کمتر تغییر داده، و جالب اینجاست که فلان دانشجو در درس این استاد با کار عملی کاملاً اشتباه و به گفته خود این دانشجو با وجود جواب ندادن نیمی از سوالات در امتحان پایان ترم ، این دانشجو بالاترین نمره کلاس رو کسب میکنه. جالب اینجاست که این استاد در کلاس مدعی انصاف و عدالت در بین دانشجوها بود و می گفت همه نمره ی واقعی خود را میگیرند. اما نمره ی فلان دانشجوی کارمند وسفارش شده فلانی چیز دیگری را به ما نشان داد.
باید این را هم گفت که در کنار چنین اساتیدی ، اساتید با تجربه ای هم هستند که بودن در کلاس آنها افتخار بزرگی است
سلام